การสังหารหมู่หนานจิง A History of the Nanjing Massacre

วันที่ 18 กันยายน ค.ศ. 1931ทหารญี่ปุ่นระเบิดรางรถไฟสายหนานหม่าน (หนานจิง-แมนจูเรีย)โดยใส่ความว่าเป็นฝีมือกองทัพจีนและใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างในการเปิดฉากสงครามบุกประเทศจีนครั้งใหม่วันที่ 13 ธันวาคม ค.ศ. 1937หนานจิงแตกทหารญี่ปุ่นจี้ดาบสังหารไปที่ชาวเมืองผู้รักสันติจำนวนมากในจำนวนนี้ที่อนากที่สุดเป็นการสังหารหมู่แบบรวมกลุ่มปฏิบัติการสังหารหมู่เหล่านี้ มีผู้ถูกสังหารจำนวนกว่าสองแสนคนสตรีสาวจนถึงสตรีสูงวัยหกสิบเจ็ดสิบปีตกเป็นผู้ถูกทำร้ายจำนวนมากข่มขืน รุมโทรม ถือเป็นความบันเกิงและยังมีการตัดเต้านม แทงซี่โครง ตบฟันร่วงร่างกายส่วนล่างบอบช้ำ สภาพต่างๆ อเนจอนาถยากจะทนทานที่เรียกว่า "ผู้หญิงปลอบขวัญ" ในความเป็นจริงก็คือทาสถามของกองทัพญี่ปุ่นทางการญี่ปุ่นได้เปลี่ยนแปลงวิธีการโดยจัดตั้งสถานบริการผู้หญิงปลอบขวัญบังคับสตรีซาวจีนและชาวเกาหลีนับหมื่นให้เป็นเหยื่อการข่มขืนวันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 194ศาลได้พิพากษาตัดสินว่า"พลเอกอิวาเนะ มัตสึอิ ในระหว่างสงครามได้ร่วมกันยุยงส่งเสริมให้ท้ายกหารในการสังหารหมู่เชลยศึกและบุคคลที่มิใช่ผู้นำการสู้รบอีกทั้งทำการข่มขืน ปล้นสะดมและทำลายทรัพย์สิน เห็นควรลงโทษประหารชีวิต"