"อัชเชินบัค" คิดว่าทางการที่นี่คงจะปิดข่าวพร้อมกับโยนหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ "พวกนี้คงต้องปิดเรื่องเงียบ" แต่ขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกพอใจอยู่ลึก ๆ ว่าจะได้ผจญภัยในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับผู้คน ความมีระเบียบแบบแผนและความถูกต้องตามทำนองคลองธรรมของสังคม ในชีวิตปรกติของมนุษย์นั้นไม่อาจนำมาใช้กับ "อารมณ์" ปละการกระทำที่เรียกว่า "อาชญากรรม" ได้ และคนเราจะต้องพร้อมที่จะเผชิญกับระบบสังคมที่อ่อนแอ ความสับสนวุ่นวาย ตลอดจนภัยพิบัติต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นในโลกนี้ พร้อมกับมีความหวังแม้เพียงเล็กน้อยว่าจะพลิกผันวิกฤตให้เป็นโอกาสบ้าง
ดังนั้น อัชเชินบัคจึงซ่อนเร้นความพอใจบางประการเอาไว้ในใจ แม้ว่าจะมีอะไรที่ไม่ชอบมาพากลเกิดขึ้นตามตรอกซอกซอยที่สกปรกในเวนิสแห่งนี้ ซึ่งทางการพยายามปกปิดไว้เป็นความลับ ความลับของเวนิสจึงผสมผสานกับความลับในใจของอัชเชินบัค ซึ่งเขาจะต้องปกป้องด้วยสิ่งเดียวที่เขาหวาดกลัวก็คือทาทจูอาจต้องจากไป เขารู้ตัวดีว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปโดยปราศจากทาทจูไม่ได้...