ปฤษฎางค์ กระดูกสันหลังแขวนคอ

ยามหนึ่งเขาช่างสำคัญยิ่งต่อความอยู่รอดของสยามในฐานะประเทศเอกราช ครั้นอีกชั่วยามเขาก็ถูกตัดหางไปเสียอย่างนั้นว่าเป็นผู้ทรยศอันอื้อฉาว ต่อกษัตริย์ ต่อชนชั้น และต่อชาติ ในบริบทของระบอบสมบูรณาญาสิทธิ์ ข่าวลือจะทำงานในทางการเมืองเพื่อทำลายล้าง "ปฤษฎางค์" กลายเป็นบุคคลไม่พึงปรารถนาทั้งในทางประวัติศาสตร์ และในความหมายตามตัวอักษรเฉกเช่นกัน ทั้งหมดที่เขามีได้นั้นคือ "กระดูกแขวนคอ" หนังสือ "ปฤษฎางค์ กระดูกสันหลังแขวนคอ" เล่มนี้ กล่าวถึงชีวิตและการลี้ภัยในยุคสมบูรณาญาสิทธิ์ของ "พระองค์เจ้าปฤษฎางค์" ทั้งในฐานะที่เขาเป็นเจ้าและในฐานะที่เขาเป็นมนุษย์ รวมทั้งพูดถึงบรรดาเจ้าคนอื่นที่แวดล้อมตัวเขา ไม่ว่าจะเป็นเจ้าในชั้นยศฐานันดรใด ในฐานะมนุษย์ด้วยเช่นกัน ภาษาไทยที่ใช้จึงต้องสะท้อนนัยยะเหล่านั้นออกมาให้ได้ ไม่ต่างจากที่ภาษาอังกฤษต้นฉบับสามารถทำไว้ได้โดยไม่ใช่เป็นแค่เพราะว่ามันเป็นภาษา "ฝรั่ง" แต่เพราะว่ามันยังเป็นภาษาของมโนทัศน์ที่ต่างไปในทางชนชั้น และในทางขนบของโลกวิชาการนอกประเทศไทยด้วย