ศาลรัฐประหาร ตุลาการ ระบอบเผด็จการ และนิติรัฐประหาร

หนังสือ "ศาลรัฐประหาร : ตุลาการ ระบอบเผด็จการ และนิติรัฐประหาร" เล่มนี้ เป็นผลงานของ "ปิยบุตร แสงกนกกุล" ผลงานลำดับที่ต่อจาก "รัฐธรรมนูญ: ประวัติศาสตร์ข้อความคิด อำนาจสถาปนา และการเปลี่ยนผ่าน" เนื้อหาภายในเล่มครอบคลุมตั้งแต่การสำรวจเชิงเปรียบเทียบ ถึงบทบาทของฝ่ายตุลาการในประเทศต่าง ๆ เมื่อเผชิญกับการรัฐประหารและระบอบเผด็จการ เชื่อมโยงไปถึงแนวความคิดและข้อถกเถียงเกี่ยวกับองค์กรตุลาการในระบอบการเมืองสมัยใหม่ โดยมีปรากฏการณ์ "ตุลาการภิวัตน์" กับการรัฐประหารปี 2549 และ 2557 ของประเทศไทยเป็นฉากหลังและจุดตั้งต้นในการขบคิด กล่าวสำหรับ "ตุลาการภิวัตน์" นั้น เป็นกระแสใหญ่ในสังคมไทยหลังจากมีพระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ต่อตุลาการศาลปกครองสูงสุดและผู้พิพากษาศาลยุติธรรมเมื่อวันที่ 25 เมษายน 2549 ซึ่งนำไปสู่ปฏิบัติการของฝ่ายตุลาการในการเพิกถอนการเลือกตั้ง 2 เมษายน 2549 และถอดถอนคณะกรรมการการเลือกตั้งในขณะนั้น ก่อนจะเกิดการรัฐประหารตามมา แต่อย่างไรก็ตาม ข้อเขียนใน "ศาลรัฐประหาร" เล่มนี้ ได้คืน "ความเป็นการเมือง" ให้แก่ "กฎหมาย" เปลี่ยนสนามของกฎหมายที่เคยถูกทำให้เชื่อว่ามีความเป็นกลาง เป็นอิสระมีความสมเหตุสมผล เป็นเรื่องของกฎเกณฑ์แบบภาววิสัย ให้กลายเป็นสนามการต่อสู้ทางการเมือง ที่ไม่อนุญาตให้ผูกขาดอยู่แต่ในมือของนักกฎหมาย และ "คนใส่ชุดครุยบนบัลลังก์" อีกต่อไป