"ศาสนาจารย์ผู้หนึ่ง รับอุปการะเด็กสาวกำพร้าตาบอดมาอยู่ในครอบครัว เฝ้าเพียรพยายามที่จะสอนเด็กสาวผู้อยู่ในโลกมืดมาแต่กำเนิดให้รู้จักเรื่องราวอันสวยงามของโลกใบนี้ผ่านทางเสียงและการสัมผัส เขาจงใจละเว้นการสอนเรื่องบาป ความชั่วร้าย และความตาย ด้วยไม่ประสงค์ให้โลกที่เด็กสาวรู้จักนั้นแปดเปื้อนไป ครั้นเมื่อเกิดปาฏิหาริย์ครั้งใหญ่ในชีวิตของเด็กสาว สิ่งที่ตามมาจึงพลิกผันเกินคาดคิด
…ด้วยแนวคิดแบบลัทธิโรแมนติกและความเชื่อว่าด้วยภาษาแห่งทวยเทพนี้เอง ที่ทำให้ตัวละครศาสนาจารย์ในเรื่อง La Symphonie Pastorale ของ André Gide ครุ่นคิดขณะตอบคำถามของเด็กสาวตาบอด ว่าเสียงเพลงของเบโธเฟนในท่อน ‘ฉากริมลำธาร’ นั้น แท้จริงแล้วย่อมไม่เป็นสิ่งเดียวกับ ‘ฉากริมลำธาร’ ในชีวิตจริงของมนุษย์ เพราะสำหรับเขาแล้ว เสียงเพลงของเบโธเฟนนั้น “วาดภาพโลกเราไม่ใช่อย่างที่เป็นจริง แต่ในแบบที่มันควรจะเป็น” ต่างหาก…"
Checked Out